Meuk is leuk
Koningsdag, ik kan er maar niet aan wennen. Dus: Koninginnedag, het klinkt ook gewoon leuker, Koninginnedag ipv koningsdag. En dat is per slot van rekening ook waar het allemaal mee begon.
Zolang ik me kan herinneren nam mijn moeder mij, en toen hun leeftijd dat toe liet ook mijn broertje en zusje, mee naar allerlei rommelmarkten. Van de plaatselijke christelijke damesvereninging in het dorp tot de sfeervolle brocantemarkt in het geboortedorp van mijn vader, Ravesteijn, met als hoogtepunt van het jaar de Koninginnedag!
Amsterdamse grachten
Dat ik van Amsterdam ging houden en er later ging wonen, is zeker gekomen omdat we daar altijd naar toe gingen op Koninginnedag! Dan stonden we voor dag en dauw op, om met de trein of met de auto richting Amsterdam te vertrekken. Voorzien van grote tassen of tasjes in tassen togen we dan naar de Jordaan waar we ieder straatje langs en tussen de grachten uitkamden op zoek naar schatten.
Uiteraard stuitte je bij een van de eerste kramen op een fantastische schat, meestal ook de grootste die je die dag tegenkwam;) Ik herinner me een geweldige spiegel van Venetiaans glas (hij hangt nog steeds in mijn hal) en een enorme kroonluchter, die je dan de rest van de dag mee moest zeulen. Het grappige is dat ik me zelfs nog haarscherp kan herinneren op welke plek ik beide voorwerpen heb gekocht.
Veel voor weinig
De sport was natuurlijk om zo veel mogelijk moois voor zo weinig mogelijk geld te kopen. Mijn moeder wist al dat ze bepakt en bezakt thuis zou komen, dus die nam een karretje op wieltjes mee om alles in te vervoeren. Als pubers liepen we met licht schaamrood op de kaken achter haar aan over de grachten. Die grachten vulden zich tegen het eind van de middag met steeds meer feestende mensen, waar mijn moeder dan zonder blikken of blozen menig kuitbeen bezeerde door haar karretje met uitstekende delen als een houten schommel, opgerold tapijtje en of metalen kandelaar tussen de massa door te trekken.
Maar al gauw volgden we haar voorbeeld en sjouwden we eenzelfde karretje achter ons aan. Hoewel, eenzelfde karretje???? Wij kochten dan een fatsoenlijk geval, nieuw, ergens, terwijl zij uiteraard haar karretje op een rommelmarkt op de kop had getikt. Hilarisch was ook de keer dat ze tijdens een Koninginnedag een van haar wieltjes verloor, waardoor ze honderden meters lang een karretje voortsleepte dat al piepend een enorm spoor over de gracht trok. Dat waren van die momenten dat we wat verder achter haar bleven;)
Aan het eind van de dag, zorgden de achtergelaten kramen voor het grootste vertier. In eerste instantie waren we nog geremd door de op ons gerichte ogen van diezelfde feestende mensen, die niks begrepen van onze schatgraverij, maar al gauw zaten we op onze knieën in de berg en trokken er nog de mooiste spullen tussenuit.
Geen koninginne-nacht voor ons
Uiteraard waren er koninginnedagen die koud en regenachtig waren, dan kochten we dikke fleece-truien of paraplu’s voor ’n prikkie en sjouwden we stug door. En er waren super warme dagen waarop we omringd door onze spulletjes op een terras neerstreken en genoten van een lekker stuk taart en de bonte stoet Amsterdammers die voorbij trokken. Weer of geen weer, we gingen sowieso! En nooit hebben we ons laten verleiden tot een andere bezigheid dan struinen, geen Koninginnedag feest voor ons, en ook geen Koninginnenacht, want dan waren we niet fit genoeg. Voor ons was dit het ultieme uitje! En waarom, wat was er zo fijn aan die dag? Het gezamenlijke doel, onze jacht op moois, de kick van je garderobe voor het komende jaar bij elkaar gescharreld hebben in een dag en de gezelligheid want we lagen regelmatig in een deuk om anderen, onszelf of een bizarre aankoop.
Jong geleerd is oud gedaan
Het was ook op een Koninginnedag dat we voor het eerst ontdekten dat er iets was met mijn moeders gezondheid. Ze stond niet meer zo stabiel op haar benen en is zelfs die dag gevallen. De volgende Koninginnedag was ze er niet meer bij. Een paar weken daarvoor was ze overleden, aan de gruwelijke ziekte ALS. Het was de verdrietigste Koninginnedag ooit, die in 2006, maar we gingen wel, mijn zusje en ik, om in ere te houden wat we van haar geleerd hadden. En daar, lopend over die grachten, met een karretje vol schatten, waren we trots en verdrietig, maar dichter bij haar konden we bijna niet zijn.
Nog ieder jaar kijk ik uit naar Koninginnedag, die voor mij Koninginnedag blijft. Elk jaar na het overlijden van onze moeder, trokken mijn zusje en ik er samen op uit, uitgedost in Oranje tenue en MET rolkarretjes (zie foto;)). We namen wel eens iemand mee op sleeptouw, maar er was niemand die echt begreep wat wij daar nou vonden. We vierden het in Amsterdam, Utrecht, Leeuwarden, Tiel, Haarlem en Nijmegen. Helaas is mijn zusje ook dit jaar niet in Nederland, dus Koningsdag vieren we niet samen.
Maar inmiddels heb ik kinderen die Koningsdag al net zo leuk vinden als hun moeder Koninginnedag. Ook zij hebben het er al weken van tevoren over, ze bedenken wat ze graag op de kop zouden willen tikken en aan het eind stalen ze blij hun gevonden schatten uit. En hoewel ze hun oma nooit gekend hebben ben ik er trots op dat ook zij de sport van het struinen ontdekt hebben. Meuk is leuk, leve oma Marianne, hoera, hoera hoera!
De leukste vrijmarkten met koningsdag
En met zoveel struin-ervaring kan ik niet anders dan de 5 leukste vrijmarkten voor je op een rij zetten:
Amsterdam ~ Jordaan (voornamelijk volwassenen), Vondelpark (kinderen)
Utrecht ~ Let op dit is koningsnacht, dus de nacht van tevoren al!
Nijmegen ~ Goffertparkt (voornamelijk volwassenen), Valkhof (kinderen)
Leeuwarden ~ Centrum
Haarlem ~ Centrum
